ای به عـبّاد این جهـان استاد            ای مـلـقّـب بـه سـیّـد سـجــاد

ای نبی را تو بهترین فرزند            ای علی را تو برترین اولاد

ای ز هـست تو هستی عـالـم            ای ز جـود تو جـود ما ایجاد

ای ز فضل تو عقل آدم مات            ای ز عـلم تو در عجب عبّاد

ای ز تو شد خراب کاخ ستم            وی ز تو کاخ عدل و داد آباد

طاعت خلق این جهان صفر است            طاعت تو فـزون تر از اعداد

نخـل دین کـام یـاب شد از تو            خـرمن ظلم از تو شد بر باد

گـشت رسوا یزید بد فـرجام            تا که کردی تو خطبه ای ایراد

از بـیانات مـحکـم تـو یـقـیـن            سرنگون شد ز تخت ابن زیاد

نطـق زیـبا و آتـشین سخـنت            درس آزادگــی به عـالـم داد

بـا گـذشت تو ای ولـی خــدا            ریشه کن شد بـنای استـبـداد

سخـنانت به صفـحـۀ تـاریـخ            ثبت شد تا بـشر شـود ارشاد

گشت امشب ز یمن میـلادت            دل ما شاد خـلـق عـالـم شـاد

شعر ژولیده را بکن تضمین            ای به عـبّاد این جهـان استاد